ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΑΒΔΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ








ΜΕΓΑ ΧΟΡΗΓΟΣ TV ASARIOTAKLHS OIL










Το 
Αβδού είναι εκείνο το χωριό που περπατάς στα σοκάκια του,μυρίζει παράδοση και αναβιώνει το παρελθόν και τον πολιτισμό του.
Βρίσκεται 34 χλμ. από το Ηράκλειο, εκεί στον κάμπο, πριν ανέβεις για το Οροπέδιο του Λασιθίου.
Όταν πλησίαζα σήμερα το πρωί , σκεφτόμουν τους ανθρώπους που έζησαν μια ζωή εκεί. Όταν με είδαν να βγάζω φωτογραφίες τις ταμπέλες "ανοίχτηκαν" από μόνοι τους.
Ταμπέλες που με μεράκι και αγάπη για τον τόπο τους , έφτιαξαν οι άνθρωποι του Πολιτιστικού Συλλόγου Αβδιωτών. Ξύλινες, χειροποίητες που αναφέρουν το όνομα, το επάγγελμα και την χρονολογία που λειτουργούσε στο χωριό.
Κάπως έτσι έγινε με τον κύριο Ζαχαρία Τζανάκη που είχε ένα από τα πολλά καφενεία από το 1958 μέχρι το 1962. "Βγάζεις φωτογραφία την ταμπέλα;" με ρωτάει. "Μάλιστα κύριε" του απαντώ. "Είναι και το ονομά μου εκεί" μου απαντά περήφανος. "Πως ήταν εκείνη την εποχή; Είχε κόσμο; Δούλευε καλά τότε;" ρωτάω γεμάτη περιέργεια και έτοιμη για γνώση.
"Η δουλειά ήταν πολλή . Το άνοιγα το μαγαζί στις 5.π.μ το πρωί για να πούμε καλημέρα με τους συγχωριανούς πριν πάνε στα χωράφια. Πλούσια η γη τότε.Μετά ξανά το βράδυ για ρακί και χαρτάκι και να πούμε τα νέα της ημέρας. Καμιά φορά δεν πηγαινα καθόλου στο σπίτι. Κοιμόμουν στον οντά πάνω από το μαγαζί. Ωραίες εποχές τότε..." μου λέει νοσταλγικά.
Περπατώντας παρακάτω, μύριζα το υγρό χώμα από την πρωινή βροχή, το φρεσκοψημμένο ψωμί του φούρνου και το φαγητό των νοικοκυράδων. Άλλη μια μέρα είχε ξημερώσει και όλα ήταν καλά! Διάβαζα τις ταμπέλες των παλιών καταστημάτων και ήταν λες και βρισκόμουν εκεί κάπου στο 1950... Να περιδιαβαίνω τα πλακόστρωτα σοκάκια του χωριού και να ακούγονται από παντού ήχοι... Του Καζαναριού (1950-1970), της Φάμπρικας (1930-1955), του Υποδηματοποιείου (1945-1977) κι εκείνων των επαγγελμάτων που χάθηκαν στη δίνη του χρόνου!
Εκεί στους δρόμους του χωριού ανακάλυψα και το Στέφανο Ξανθουδίδη (1864-1928). Μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Ηρακλείου αλλά και του νησιού μας. Γεννήθηκε στο Αβδού. Αρχαιολόγος και μεσαιωνοδίφης του 19ου και του 20ου αιώνα. Έφορος αρχαιοτήτων της Κρητικής Πολιτείας και αργότερα διευθυντής του Μουσείου Ηρακλείου. Το σημαντικότερο έργο του ήταν να ασχοληθεί με τη μεσαιωνική ιστορία και γλώσσα του νησιού, γράφοντας και αρκετά βιβλία.Στο σύγχρονο πια καφενείο, ήπια τον καφέ μου. Όση ώρα ήμουν εκεί, μαζεύτηκαν σιγά-σιγά τα γεροντάκια να δουν την κοπελιά που ενδιαφέρθηκε για τον τόπο τους. Ο κύριος Κωνσταντίνος Πινακουλάκης με τη συζυγό του, την κυρία Ελευθερία, με ενημέρωσαν για τους λιγοστούς πια μόνιμους κατοίκους
"Άδειασε ο τόπος μας. Άλλοι κάμανε παιδιά και πήγαν στο Ηράκλειο και άλλοι στην Αθήνα να βρουν την τύχη τους" μου λένε και οι δύο. Στην κουβέντα και ο κύριος Μανώλης Ασαριωτάκης."Μείναμε λίγοι μα τα καλοκαίρια έρχονται τα παιδιά μας και κάνομε χαρές!"

Ήθελα να μου μιλήσουν για τα πάντα... Σηκώθηκα με βαριά καρδιά να φύγω και μου φωνάζουν...
"Κοπελιά ο καφές κερασμένος από εμάς!"
Ζεσταίνεται το χωριό από αγάπη, ζεστάθηκε και η καρδιά μου από αυτόν τον ευλογημένο τόπο! Της Μαρίας Χαρίτου
Το Αβδού έχοντας 431 κατοίκους σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, αποτελεί χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα της επαρχίας Πεδιάδας, που ανήκει στο Δήμο Χερσονήσου του νομού Ηρακλείου. Βρίσκεται στη μέση του καταπράσινου κάμπου της Λαγκάδας και παράγει κυρίως λάδι. Το χωριό σφύζει από ζωή ιδιαίτερα το καλοκαίρι όπου ο πληθυσμός του ανεβαίνει. Αυτό συμβαίνει καθώς οι ντόπιοι επιστρέφουν πάντα πατροπαράδοτα στον τόπο τους, τιμώντας απαραιτήτως τις εκδηλώσεις που διοργανώνει ο μορφωτικός και εκπολιτιστικός σύλλογος του χωριού.

Το τοπωνύμιο οφείλει πιθανότατα το όνομά του στον προφήτη Αβδιού , του οποίου ναός υπήρχε, κατά την παράδοση, στη θέση Λινές. Στην περιοχή του χωριού υπάρχουν ενδιαφέρουσες εικονογραφημένες εκκλησίες. Είναι του Αγίου Κωνσταντίνου, με τοιχογραφίες των Μανουήλ και Ιωάννου των Φωκάδων, του Αγ. Αντωνίου, του Αγ. Γεωργίου, αγιοθύριδο με ανάγλυφες προτομές του Ιησού, της Θεομήτορος και άλλες.
Από τον Καστροφύλακα (Κ94) αναφέρεται Avdhu με 253 κατοίκους το 1583. ΝΔ του χωριού σε υψόμετρο 760 μ. από τις ΒΔ πλαγιές του υψώματος Λουλουδάκι βρίσκεται το σπήλαιο της Αγίας Φωτεινής. Ανατολικότερα αυτού σε υψόμετρο 770 μ. βρίσκεται το σπήλαιο Φανερωμένη, αμφότερα ενδιαφέροντα από αρχαιολογική άποψη.
Είναι γενέτειρα του αρχαιολόγου Στέφανου Ξανθουδίδη, του Νικολάου Καγιαμπή, ο οποίος έδρασε κατά την Επανάσταση του 1821 και πολέμησε στο Μεσολόγγι και υπήρξε σημαιοφόρος του Καραϊσκάκη, καθώς επίσης και του Ιωάννη Νταφώτη, ο οποίος διακρίθηκε στην Επανάσταση του 1897. Για το λόγο αυτό, το Αβδού έχει αποκτήσει την προσωνυμία Καπετανοχώρι.
Το Αβδού πέρα από καπετανοχώρι φημίζεται και για τους φωτισμένους ανθρώπους που γεννήθηκαν και κατάγονται από εκεί. Οι τέχνες έχουν ανθίσει μεταξύ άλλων στο χωριό. Φυσιογνωμίες και προσωπικότητες που έχουν μείνει στην ιστορία όπως ο Στέφανος Ξανθουδίδης αλλά και καλλιτέχνες που αφήνουν σήμερα με την εξέλιξη και το ταλέντο τους το δικό τους στίγμα στο χρόνο. Ο διάσημος σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης έχει καταγωγή από το χωριό. Το επισκεπτόταν συχνά. Για αυτό επέλεξε και γύρισε μία από τις ταινίες του εκεί. Από την άλλη, ο τραγουδιστής Νίκος Ανδρουλάκης, δεν σταματά ποτέ να λέει και να παινεύει τον τόπο καταγωγής του. Όσα χρόνια και αν πέρασαν και όσο καταξιωμένη καριέρα και αν έχει κάνει στο καλλιτεχνικό χώρο επιστρέφει όποτε του το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις του, μένει στο χωριό, τραγουδά για τους συγχωριανούς του. Μάλιστα είναι σημαντική η συμβολή του κατά την περίοδο των πασχαλιάτικων εορτών. Όπου συγκεντρώνει τις γυναίκες του χωριού, δημιουργώντας κάθε χρόνο μια χορωδία . Η οποία ψάλλει στην εκκλησία και στους δρόμους του χωριού τα εγκώμια. Η παράδοση στο χωριό είναι πλούσια και ο πολιτιστικός σύλλογος ιδιαίτερα ενεργός καθώς ποικίλες εκδηλώσεις καθ ‘ όλη την διάρκεια του χρόνου λαμβάνουν χώρα εκεί. Παλιά έθιμα αναβιώνουν συνεχώς και στόχος όλων των ντόπιων είναι να προβάλλουν το χωριό τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Harvested and pressed into the plains of Crete, east of Heraklion, olive oils Flavours of Crete, reveal the skill of its producer-grower and the intact nature of its soil.
Knowledge of the secrets of making olive oil from generation to generation since 4000, offers products with the mystery of the Cretan secret of life.